اسماء حُسنی یا نام‌های نیکوی خداوند نام‌هایی هستند که در اسلام برای الله به کار رفته‌است. غالباً شمار این نام‌ها را ۹۹ نام دانسته‌اند که بیشتر آن در قرآن آمده است، ولی برخی دیگر براین باورند شمار آن‌ها بیشتر است.

نام‌های خدا در قرآن مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ نام خداوند است که در قرآن ذکر شده‌اند و اصطلاحاً، ۹۹ تای آن «(به عربی: اسماء الحسنی)» یا نام‌های نیکوی خداوند خوانده می‌شوند. هر چند که تعداد نام‌های خدا، شامل صفت‌ها و کلمه‌های مرکب، در قرآن و سنت از ۹۹ عدد خیلی بیشتر هستند، ولی مسلمانان اعتقاد دارند که گروه برگزیده‌ای از نام‌ها (نام‌های نیکو)، تعدادشان ۹۹ عدد است.^[۱]

از میان این ۹۹ نام، ۸۵ تای آن مستقیماً در قرآن ذکر شده است . اما تعدادی از این نام‌ها مستقیماً در قرآن وجود ندارد و یا مصدری از آن به کار گرفته شده باشد و یا به شکل غیر مستقیم به صفتی اشاره شده باشد . بعضی از محققان با رجوع به احادیث تا ۲۰۰ مورد از این نام‌ها را یافته‌اند.

اسماء حُسنی را به ۳ گروه بخش کرده‌اند:

1. اسماء جمالی (۵۵ نام) برای کسب رحمت و روزی به کار می‌روند.
2. اسماء جلالی (۲۲ نام) برای ایجاد عداوت و از میان بردن حریف به کار می‌آیند.
3. اسماء مشترک (۲۲ نام) بسته به نیت، خاصیت هر دو گروه قبلی را دارند.^[۲]

اعتقاد بر این است که یکی از اسامی خدا که بر کسی دانسته نیست اسم اعظم است. و با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده خواهد شد.

در احادیث از امام صادق روایت شده است :

«حق تعالی را نَود و نُه اسم می‌باشد که اگر کسی آنها را بر شمارد، وارد بهشت می‌شود و آن اسامی از این قرار است: الله، الإله، الواحد، الأحد، الصّمد، الأوّل، الآخر، السّمیع، البصیر، القدیر، القاهر، العلی، الأعلی، الباقی، البدیع، الباریء، الأکرم، الظّاهر، الباطن، الحی، الحکیم، العلیم، الحلیم، الحفیظ، الحقّ، الحسیب، الحمید، الحَفِی، الرّبّ، الرّحمن، الرّحیم، الذّاری، الرّازق، الرّقیب، الرّؤوف، الرّائی، السّلام، المؤمن، المهیمن، العزیز، الجبّار، المتکبّر، السید، السبوح، الشهید، الصّادق، الصانع، الطّاهر، العدل، العَفُوّ، الغفور، الغنی، الغیاث، الفاطر، الفرد، الفتّاح، الفالق، القدیم، الملک، القدّوس، القوی، القریب، القیوم، القابض، الباسط، قاضی الحاجات، المجید، المولی، المنّان، المحیط، المبین، المقیت، المصوّر، الکریم، الکبیر، الکافی، کاشف الضّر، الوتر، النّور، الوهاب، النّاصر، الواسع، الودود، الهادی، الوفی، الوکیل، الوارث، البرّ، الباعث، التّواب، الجلیل، الجواد، الخبیر، الخالق، خیر النّاصرین، الدّیان، الشکور، العظیم، اللطیف، الشافی.»

محبان مهدی (عج ) امام صادق(ع) طي روايتي به جزئيات علائم و مفاسدي كه در آستانه انقلاب مهدي فراگير جامعه بشري مي گردد اشاره نموده اند كه گويي اين پيشگويي ها مربوط به همين قرن حاضر است:

1. آنگاه كه ديدي حق مرده و اهل حق از ميان رفتند.

2.و ديدي كه ستم همه جا را گرفته است.

3.و ديدي كه قرآن فرسوده شده و بدعتهايي از روي هوا و هوس در مفاهيم آن آمده است.

4.و ديدي كه دين بي محتوا شده، همانند ظرفي كه آن را واژگون نمايند.

5.و ديدي كه اهل باطل بر اهل حق بزرگي جويند.

*اطلاعيه مهم*

برگزاری آزمون دانشگاه انتظار فرج ،بعد از1300سال همچنان دانشجو میپذیرد، با ابراز تاسف این دانشگاه هنوز313فارغ التحصیل نداشته و برای تکمیل ظرفیت در تمام مدت شبانه روز،از علاقمندان آزمون بعمل می آورد:

مدارک لازم برای ثبت نام:
1_نماز اول وقت.
2_عشق به اهل بیت(ع).
3_دایم الوضو بودن.
4_برگه تسویه حساب حق الناس
5_قلبی آکنده از یاد خدا
6_ نفسي مطيع مطلق از امر ولي الله
7_ خروج حب دنيا از قلب 

8-پاکی دل و خوش اخلاقی

9-آماده برای شهادت

همچنین متقاضی باید با عمل و دل در پیشگاه الهی منتظر امام شناخته شود
 

<<با آرزوی موفقیت تان در این آزمون بزرگ>>
اگه شما هم از این مطلب زیبا لذت بردید صلوات بفرستید و به میزان محبتتان به حضرت بقیة الله الاعظم(عج الله ) این مطلب را به اشتراك بگذارید.

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

حجت الاسلام والمسلمين عالي

در رابطه با وظايف يک فرد منتظر اولين وظيفه و يکي از اهم وظايفي که يک انسان منتظر بايد در نظر داشته باشد ادب نسبت به ساحت مقدس امام زمان عليه السلام است، ادب نسبت به وجود مقدس حضرت بقيه الله عليه السلام است، به طور کلي همان طور که از لوازم يک مومن اين است که نسبت به خداوند متعال چطور بايد ادب را رعايت بکند، به وجود مقدس پروردگار عالم اسم‌هاي خدا را احترام بکند.

ای عزیز مدّعی اسلام! در حدیث شریف کافی ازحضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم منقول است: المسلم مَن سَلِمَ المسلمون مِن لسانِهِ و یَدهِ؛ مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او سالم باشند.چه شده که من و تو هرچه قدرت داشته باشیم، آزار زیردستان را روا می داریم و از ایذاء و ظلم به آنها مضایقه نداریم ، اگر با دست نتوانستیم آزارشان کنیم، با تیغ زبان در حضورشان و اگر نتوانیم، پشت سرش به غیبت و هتک حرمت و کشف راز می‌پردازیم. اگر مسلمانان از دست و زبانـمان سالم نیستند، دعوی اسـلام ما خـلاف است و در زمره ی منافقان و دو رویانیم. 

 (چهل حدیث ص138)

اوایل ازدواجمون بود ، برا ی خرید با سید مجتبی رفتیم بازارچه بین راه با پدر و مادر آقا سید برخورد کردیم ، سید به محض اینکه پدر و مادرش رو دید ، در نهایت تواضع و فروتنی خم شد روی زمین زانو زد و پاهای والدینش رو بوسید آقا سید با اون قامت رشید و هیکل تنومند در مقابل والدینش اینطور فروتن بود این صحنه برای من بسیار دیدنی بود ...

(روایتی از از همسر سردار شهید سید مجتبی هاشمی فرمانده جنگهای نامنظم )

روایت دارد که در آخرالزّمان همه هلاک می شوند به جز کسی که برای فرج دعا می کند. ... البته دعایی که در همه اعمال ما اثر بگذارد. قطعاً اگر کسانی در دعا جدّی و راستگو باشند، مبصراتی (دیدنی‌هایی) خواهند داشت. باید دعا را با شرایط آن خواند و «توبه از گناهان» از جمله شرایط دعا است. راه خلاصی از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولیّ عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛ نه دعای همیشگی و لقلقه زبان...، بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه.

(در محضر بهجت، ج 2، ص 250)

روزی یكی از شاگردان آیت الله قاضی از ایشان می پرسد كه ما می خوانیم و می شنویم كه عده ای موقع قرائت قرآن، جلویشان آفاق باز می شود و غیب و اسرار برای آنها تجلی می گردد،در حالی كه ما قرآن می خوانیم و چنین اثری نمی بینیم! مرحوم آیت الله قاضی ضمن تأمل به ایشان فرموده بود: بلی آنها قرآن كریم را تلاوت می كنند با شرایط ویژه ، رو به قبله می ایستند... سرشان پوشیده نیست، كلام الله را با هر دو دستشان بلند می كنند و با تمام وجودشان به آنچه تلاوت می كنند توجه دارند و می فهمد جلوی چه كسی ایستاده اند! اما شما قرآن را تلاوت می كنید و در حالی كه تا چانه زیر كرسی رفته اید و قرآن را روی زمین می گذارید و در آن می نگرید. 

(كتاب سفارش های قرآنی عارفان / کتاب عطش ص44)

  روزي هارون عباسي به بهلول گفت: ما در نظر گرفته ايم متكفل امر معاش تو باشيم تا تو آسوده خاطر نزد ما بيايي. بهلول گفت: اگر اين كار، اين سه عيب را نداشت من قبول مي كردم: اول اين كه ، تو نمي داني من به چه چيز نيازمندم تا آنچه را كه مي خواهم بدهي و به آنچه كه نمي خواهم مبتلايم سازي. دوم اینکه ، نمي داني به چه مقدار نيازمندم تا به كم و زياد آن گرفتارم نكني. سوم ،اين كه نمي داني چه وقت نيازمندم تا از دير و زود دادنش، ناراحتم نسازي. تنها آن كسي كه مرا آفريده است مي داند كه من چه مي خواهم، چه قدر مي خواهم و چه وقت مي خواهم. ديگري را نرسيده است كه حق چنين ادعايي را به خود بدهد. علاوه بر اين، وقتي كار بدي از من صادر شود تو قطع احسان مي كني، اما خالق من، آنچنان آقاست كه هرچه از من طغيان و عصيان مي بيند، دست از احسان خود برنمي دارد!! حال آيا سزاست او را رها كنم و به در خانه تو بيايم؟!

[صفير هدايت 19، توبه، آيت الله ضياءآبادي ]

یقین داشته باش که هیچ گاه نمی توانی ظاهر خویش را اصلاح نمایی مگر با اصلاح باطن. زیرا سرچشمه اعمال قلب است. و از همین روست که از قلب صالح جز عمل صالح و از قلب فاسد جز عمل فاسد بر نمی آید.بنابراین مهمترین کارها اصلاح قلب است. 

[میرزا جواد آقای ملکی تبریزی ، المراقبات]