شمارى از نشانه هاى حتمى و غیر حتمى : ۱۱- بارانهاى پیاپى
در سال ظهور، بارانهاى پیاپى ، زمین را آباد و سرسبز مى کند و وضع مردم ، بهتر مى شود. امامان (ع ) در تبیین نشانه هاى ظهور و خبر دادن از رخدادهاى آن روزگار، از این واقعه نیز، یاد کرده اند که به چند نمونه از احادیثى که در این باره رسیده اشاره مى کنیم :
شیخ مفید، با بهره گیرى از روایات ، مى نویسد:
(( ثم یختم ذلک باریع و عشرین مطره متصل فتحیى بها الارض ‍ بعد موتها و تعرف برکاتها^(۳۶۲) .))

روشن است که مهم ترین وظیفه ى دولت امام مهدى (علیه السّلام) ریشه کن کردن ستم وستمگران از سطح جامعه وساختن جامعه اى پاک وبا طراوت در سراسر کره ى زمین است. ونیز روشن است که پاک سازى چنین جامعه اى از لوث وجود پلیدى هاى ناشى از دورى انسان ها از کرامت انسانى خویش، آن هم بدون هیچ گونه سُستى وکوتاه آمدن در اجراى دستورهاى حیات بخش خدایى، مستلزمِ درگیرى با پایگاه هاى سلطه ى اهریمنانى است که منافع خویش را فقط در دلِ سیاه جامعه ى دور از اولیاى خدا یافته اند.

نام دجال

یکی از نشانه هایی که درباره آن، مطالب زیادی مطرح شده و جزء علائم غیرحتمی است، خروج دجال است. آنچه در توصیف دجال معروف است، این است که وی مردی است کافر (برعکس سفیانی که ادعای مسلمانی می کند و ذکر یارب یارب می گوید و…) یک چشم بیشتر ندارد، آن هم در پیشانی اش واقع شده و مانند ستاره ای می درخشد.

عده ای می گویند: نام دجال “صائد ابن صید”یا “ابن صیاد” است؛ و برخی مخالف رأی ایشان را گفته اند. (۱)

در این نوشتار به طرح دو شبهه که معمولا در مباحث مهدویت مطرح می شود می پردازیم:

۱ـ مکان حضرت مهدی در غیبت کبرى

یکی از سوالاتی که ممکن است در مورد امام زمان به ذهن آید این است که در عصر غیبت کبری، حضرت مهدی ـ أرواحنا فداه ـ در چه مکانی اقامت دارند؟ و چگونه زندگی می نمایند؟ خوراک، غذا، لباس وخوابگاه ایشان چگونه است و از کجا تهیه می شود؟

امام زمان (عج) شیعیان را براى فهمیدن احکام شرعى و سایر مسائل اجتماعى، به راویان احادیث، که همان فقهاى شیعه هستند، ارجاع مى دهد; زیرا آنان هستند که احادیث را خوب فهمیده اند، و عام و خاص، محکم و متشابه، و صحیح و باطل را مى شناسند. رجوع به فقها در عصر غیبت، نه یک امر مستحب، بلکه یک واجب شرعى است; زیرا، آنان منصوب امام براى این کار هستند و از فرمان حضرت نمى توان تخلّف کرد.

نهى از تشکیک
قال مولانا الامام المهدی-عجل الله تعالی فرجه الشریف- :
(لا عُذْرَ لاََحَد مِنْ مَوالینا فی التَّشْکیکِ فیما یؤَدّیهِ عَنّا ثِقاتُنا)[۱]
در تشکیک نسبت به روایاتى که موثّقان از ما براى شما نقل مى کنند، احدى از شیعیان ما عذرى ندارند.
شرح
این عبارت قسمتى از توقیعى است که از سوى حضرت به “قاسم بن علا ” درباره ى “احمد بن هلال عبرتایى ” و دورى از او صادر شده است.
فقهاى عظام، در کتاب هاى استدلالى اصول، براى حجّیت خبر ثقه، به این روایت تمسک کرده اند; زیرا در واقع، حضرت در این روایت، به متابعت و قبول روایات کسانى امر کرده است که مورد وثوق اند و سنّت اهل بیت(علیهم السلام) را نقل مى کنند.
مفاد حدیث، آن است که، کسى حقّ ندارد در روایاتى که اصحاب مورد وثوق از اهل بیت(علیهم السلام) نقل کرده اند، تشکیک کند و به آن ها ترتیب اثر ندهد، مگر در صورتى که علم به خطاى آن داشته، یا مفاد خبر، مخالف با کتاب و یا سنّت قطعى یا عقل سلیم باشد; زیرا این ثقات از اصحاب اند که واسطه ى نشر معارف اهل بیت(علیهم السلام) هستند و تشکیک در روایات آنان سبب مى شود که چیزى از معارف اهل بیت(علیهم السلام) به دست ما نرسد.
شایان ذکر است که وثاقت درجاتى دارد که بعضى از مراتب آن، ملازم با عدالت، بلکه فوق عدالت است. تعبیرى که امام حسین(علیه السلام) براى حضرت مسلم بن عقیل در نامه ى خود به اهل کوفه بیان داشته اند، مرتبه ى فوق عدالت را مى رساند; آن سخن چنین است:
من، به سوى شما، برادر و پسر عمو و مورد وثوق از خاندانم، مسلم بن عقیل را مى فرستم.[۲]

نام ، کنیه ، روش و شمائل مبارک آن حضرت

هشام بن سالم از امام صادق علیه السلام و ایشان از پدران کرامشان که درود خدا برآنان باد، نقل مى كند كه پیامبر گرامی اسلام فرمود: قائم از فرزندان من است ، نام او نام من وكنیه او كنیه من ، و شكل او شكل من ، وسنت و روش او سنت و روش من است، مردم را بر ملت و شریعت من بپا مى دارد ، وآنها را بسوى كتاب پروردگارم عزوجل مى خواند ، كسى كه او را اطاعت كند مرا اطاعت نموده و كسى كه او را نافرمانى نماید مرا نافرمانى كرده و كسى كه در زمان غیبت ، منكر او باشد مرا انكار كرده و كسى كه او را تكذیب نماید مرا تكذیب كرده و كسى كه او را تصدیق كند مرا تصدیق كرده است ، و از تكذیب كنندگانم در بارهء امر او ، و انكار كنندگان گفتارم دربارهء او و گمراهان امتم از راه او ، به خدا شكایت میكنم ، آنهایى كه ظلم كرده اند بزودى خواهند دانست كه به چه كیفرگاه ومحل انتقامى بازگشت میكنند.

سجده بر تربت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) و رفع حجاب‌های هفتگانه

در حدیثی است که سجده بر تربت ابا عبد الله الحسین علیه السّلام حجاب‌های هفتگانه را خرق می‌کند. اولاً حجاب‌های هفتگانه چیست؟ و ثانیاً چرا و چگونه؟

معاویة بن عمار گوید: امام صادق علیه السّلام دستمال (بقچه) زردی از دیبا داشت که تربت امام حسین علیه السّلام در آن بود و هنگام نماز آن را بر سجاده خویش می‌ریخت و بر آن سجده می‌کرد و می‌فرمود: سجده بر تربت حسین علیه السّلام، هفت پرده را می‌شکافد (و نماز را به درجه قبول می‌رساند.)

پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بزرگ مربی بشریت هستند. ایشان از ابزارهای تربیتی خاصی برای تربیت مسلمین بهره می بردند که توجه به آن ها در سیره عملی حضرت رسول (صلی الله علیه واله وسلم) سبب می شود جامعه امروز مسلمین بیش از پیش در جهت تربیتی الهی به پیش رود.

خدای متعال مواهب ارزنده ای را برای همه ما انسانها قرار داده است. از جمله ی این مواهب، نعمتها و مواهب جسمی است.

برای شنیدن گوش،برای استشمام بینی،برای خوردن و چشیدن زبان،برای درک کردن و فهمیدن، قلب را و برای دیدن و نگریستن چشم ها را؛ کمترین انتظاری که خالق مهربان از بندگان خود دارد این است که از مواهب او در مسیر دشمنی با او استفاده نشود.

با گوش؛ آنچه را که او نمی پسندد نشنویم. با زبان آنچه که او راضی نیست را نچشیم و با چشمان با ارزشی که هدیه ی ویژه او برای عبرت گیری و تماشای عالم فرینش است حرامی را مرتکب نشویم.

روز قیامت؛ دادگاه عدل الهى است. در این دادگاه علاوه بر سؤالاتى كه از انسان مى‏شود و شاهدان متعدّد شهادت مى‏دهند، شاكیانى هم هستند كه از انسان شكایت دارند، و از انسان به خاطر کم کاریش شوال می شود.

امام صادق(علیه‎السلام) در روایتی برخی از شاکیان را معرفی می‎کنند و می‎فرمایند: شاکیان نزد خداون در روز قیامت عبارتند از:

1. مسجدی که مردم در آن نماز نمی‎خوانند. 2. عالمی که در میان نادانان گرفتار شده باشد.(و از علم او استفاده نمی‎شود) 3. قرآنی که غبار گرفته باشد و اهل منزل آن را قرائت نکرده‎ا‎ند.

با استفاده از آیات قرآن کریم و روایات درمی‎یابیم که چند چیز در قیامت از انسان شکایت می‎کنند.